İnsanlar sevdiklerinin kıymetini hep onları kaybettiklerinde öğrenirler. Bunun tek sebebi vardır;
“İnsan iyi tanıdığını sever” işte her şey elimizin altındayken biz çok meşgul olur ve bir şeyi kaybettiğimizde o zaman yeni yeni düşünür sonra tanımaya başlarız iyice tanıma evresi tamamlandığında “Ah keşke zamanında kıymetini bilseydim deriz”.
Tam bugünlerde yine bir değerimizi daha kaybettik ve sanırım her zaman ki gibi yeni kıymetini anlıyoruz. Malum Türkiye gündeminde en çok konuşulan şey krizdir çok ilginçtir ki kriz kendilerini teğet geçmiş kişiler bile “ahh” çekiyor(Sanırsam bu da psikolojik bir sorun). Eğer mutsuzluğu üzüntü duymak, acı çekmek, işlerin ters gitmesiyle sinirlerin gergin olmasıyla tanımlarsak “mutsuz” çok kişi vardır diyebiliriz.
Krizin tanımından birçok kişinin işsiz kaldığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Krizden sonra “mutsuz” insan sayısında artmalar gözüküyor buradan şu sonuca varabiliriz “Kriz insanları mutsuz eder. Şimdi biraz tersini düşünelim krizden önce herkesin işi vardı yanı insanlar “çalışıyordu” ve dolayısıyla “para” kazanıyorlardı.
Aklımıza şu sorular gelebilir bizi “mutlu” eden para mı yoksa “çalışmak” mı?
Bizi mutlu eden para değildir bu defalarca kanıtlanmıştır kısaca bir örnekle yine açığa kavuşturabiliriz. Bir kişi yerden para bulduğunda kısacası emek harcamadan eline para geçtiğinde (hırsızlık, milli piyango….) dikkatleri hep üzerine çeker ve dolayısıyla o paranın çok tadını çıkartamıyor(ama bazı kişiler ben çatır çatır çıkartıyorum diye iddia ederler). Eğer kişinin eline emek harcamadan para geçerse dikkatleri üzerine çekmemek için kişi uzaklaşmayı dener bu seferde yalnızlık duygusundan dolayı yine mutsuz olur. Kısacası bizi mutlu eden para değil emeklerimin sonucudur ve para sadece çalışmalarımızın ödülüdür bunun miktarı hiç önemli değil. Bir öğretmenin beklediği ödül ile ticaretle uğraşan birinin beklediği ödülün miktarı arasında çok fark var ama bazen öğretmen çok mutlu olabiliyor.
Kriz öncesinde yapılması gerekenler;
Maalesef Türkiye bir türlü ekonomik krizlerden kurtulamıyor. Bizim buna alışkın olmamız ve kendimizi sigortalamamız gerekmektedir. Öncelikle düşünmemiz gereken herhangi bir ekonomik krizde neyi kayabedebiliriz. Kaybetme riski taşıyan neyimiz varsa bunların temelini sağlamlaştırmamız gerekmektedir.
Kriz sonrasında yapılması gerekenler;
Diyelim ki kriz beklemediğimiz bir andan geldi ve önlem almadık, yazının ilk paragrafında dikkat etmek istediğimin işimizi kaybetmediysek gelirimiz ne olursa olsun öncelik çalışmaya sarılmak olmalıdır. Kriz dönemlerinde çeşitli fırsatlar beraberinde gelir ancak bu başka bir yazının konusudur.
bencede size katılıyorum hayatta hersey para demek deil.insan parasızda mutlu olabilir.eger birini cok seviyosa insan onun en ufak hareketi bile o insanı mutlu edebiliyooo….