Peşinen anlaşalım;
- Matematik bunun neresinde diye soranlara cevap Soyut matematiktir. Matematikte ispatlar şu mantıkla çözülür.
- Bu makale serisini matematiğin psikoloji üzerine etikisi olarak görebilirisiniz ve bunun tam kanıtını şuan için olasıdışı görünse de ben uğarşırım deyip tez hazırlmak isteyenlere bir örnek olabilir. Yazı insan psikolojisi hakkında olduğundan kişisel gelişim kategorisine alındı.
- Matematikte “imkansız” kavramı yoktur.
“Dost” dediğimiz bir insan bize ihanet ettiğinde bize çok ağır geliyor. Bunun sebebini başka bir şekilde ifade edelim; İnsanoğlu teknoloji ile ne kadar güçlü görünürse görünsün dünyanın en zayıf yaratıklarıdır. Onlar için tek başına yaşamak bir işkence hatta olası dışı bir kavramdır. Çözüm ise hep beraber yaşamaktadır ama bu seferde bu yaratıklar birbirini çekemiyorlar(Dünyanın birçok yerine kültür farklılıkların düşmanlık olarak görülmesi, savaşlar buna örnek teşkil eder). Bu ikilem yüzünden “Güven” kavramı gelişmiştir. “Güven” insanlar için “mutluluk-Güç” anlamına gelmektedir. Bunlara dayanarak şu sonuca varabiliriz.
Bir insan güvendiği kişi sayısı ne kadar fazlaysa o derecede mutludur.
Bu cümleyi okuyanlar hemen çok mutlu olmanın formülünü bulduklarını düşünüyorlarsa yanıldıklarını hemencik söyleyelim. Çünkü “Güven” hiçbir zaman sabit değildir ve ne zaman ne doğrultuda değişeceği belli değildir. “Güven” derecesi yüksek olan birisinin (Dost) bu derecesi düşüşe geçtiğinde (yani “İhanet” ettiğinde) bunun sonucu olarak çok “Üzülürüz“.
Problem:“Güven” derecesi nasıl seçilmeli ki “Mutlu” olmak en yüksek iken “Üzülmek” minimum seçilmelidir? Bunun Edebiyatta karşılığı ise şudur; Hayatta üzülmemek için hangi insanlara güvenmeliyiz?
Problem “Dost” ve “Aşk” kavramları için ayrı ayrı çözülür. Siz biraz düşünesiniz diye çözümünü sonraki yazımızda yazalım olur mu?
